Noord Zuid

Ik ben 1 van die mensen die iedere vrijdagavond om half 9 op de bank voor de tv zit te wachten op Flikken Maastricht. Het hoogtepunt van de week. Op het seizoen van Flikken Maastricht moeten we echter nog een hele tijd wachten, maar gisteravond was de eerste aflevering van een nieuwe politieserie op NPO1 (Ik heb nog steeds de neiging om Nederland 1 te typen) te zien: Noord Zuid.

Ik was heel erg benieuwd naar deze nieuwe politieserie, vooral omdat ik vind dat Flikken Maastricht de laatste jaren wat minder is geworden. Natuurlijk kijk ik nog steeds met heel veel plezier naar Wolfs en Eva, maar al die complexe lange verhaallijnen spreken met niet meer zo aan. Tegenwoordig koop ik alle series van Flikken Gent (van voor ik geboren was) en kijk ze op de tv. Ik verbaasde me er bijna over dat ze in kleur waren, maar met een uitzondering voor de verschrikkelijk oude computers en super hippe vintage kleren, zou het zo een moderne serie kunnen zijn. Flikken Gent is echt aan te raden. Je kunt de eerste 10 seizoenen ook online bekijken.

Ik ben nu bij seizoen 5, maar heb ze al tot seizoen 8 in huis liggen. Daarna wordt het misschien tijd voor moordvrouw, of de uitzendingen van Flikken Maastricht die ik niet gevolgd heb omdat ik toen te klein was, of Witse (ook leuk). Ik dwaal weer af. Terug naar het onderwerp: Noord Zuid.

Noord Zuid is (gelukkig) weer een beetje anders dan alle politieseries die we al kennen. Het programma behandelt veel actuele thema's en dat spreekt me wel aan. De serie gaat over Dana van Randwyck, die leidinggevende van een rechercheteam is. Haar ervaring als psycholoog gebruikt ze bij haar werk: het oplossen van misdrijven. Dana probeert haar leven na een scheiding weer op te pakken, samen met haar puberdochter van 16 (die natuurlijk weer vreselijk irritant is. Waarom zijn alle puberdochters van 16 in series altijd irritant?).

Misschien komt het omdat ik vaak oude politieseries of Belgische politieseries kijk, maar ik vond het taalgebruik wel nogal lachwekkend, omdat het gewoon precies is zoals ik of een vriendin praat. Bijvoorbeeld het meisje op het schip dat keihard ''What the fuck!'' riep toen ze een lijk zag hangen.
Ik vind de eerste aflevering best leuk. Het is weer eens wat anders, maar het viel me op dat ik niet de hele tijd heel geboeid bleef. Dat kan ook aan het moment of aan mezelf liggen hoor!
Volgende week ga ik in ieder geval weer kijken!

En ik ben benieuwd of iemand die dit leest ook Noord Zuid gaat kijken. :)